Ένα κριτικό που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα ΣΤΕΡΕΑ ΝΕΑ, στην έντυπη έκδοση και πρόσφατα αναρτήθηκε στην λογοτεχνική πλατφόρμα scribd.
"ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΙΝΑΣ
Γράφει η Καρίνα Βέρδη
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΖΟΥΒΑΛΗΣ «ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ, ΨΕΥΤΟΖΕΙΣ»
Το καινούριο μυθιστόρημα του Δημήτρη Τζουβάλη, αφορά στην ιστορία μιας παρέας, μέσα τους κόλπους της οποίας, οι άρρηκτοι δεσμοί παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα κρυμμένα μυστικά, τα ανομολόγητα πάθη και η ακροβασία στους εφαπτόμενους κύκλους της φιλίας και του έρωτα διατρέχουν την εφηβεία και φτάνουν σε μια ενηλικίωση, όπου οι διακριβώσεις των ρόλων διαπιστώνονται με έναν σκληρό τρόπο ταλανίζοντας τον κεντρικό ήρωα- αφηγητή. Η κάθαρση περνά μέσα από εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς, από τη ρεαλιστική ζωή και τις πύλες του μεταφυσικού, από τους απολογισμούς και τις ονειροπολήσεις στην αμετάκλητη δράση. Η ζωή χρειάζεται το όνειρο, όμως χωρίς δράση οι υπάρξεις μένουν μετέωρες στον προσδιορισμό τους και περιφέρονται ματαιωμένες και αλύτρωτες.
Η πάλη του καλού με το κακό, του είναι και του φαίνεσθε, του πόθου με την εξιδανικευμένη ρομαντική εκδοχή της αγάπης, η επιθυμία εξερεύνησης πτυχών του εαυτού και του κόσμου, με την ανάγκη του ανήκειν που προαπαιτεί σταθερότητα, είναι οι βασικοί θεματολογικοί άξονες, στους οποίους υφαίνεται η πρωτοπρόσωπη αφήγηση.
Επιτυγχάνεται μια ισορροπία μεταξύ της ονειρικής υποκειμενικής διάστασης και της γρήγορης πλοκής, ενώ η υποπλοκή αποδίδεται με ζωηρές εικόνες, κάνοντάς μας να «βλέπουμε» τους ήρωες και να εμβαθύνουμε στην ψυχολογία τους. Στην πραγματικότητα, η παράδοξη ιστορία που αφηγείται το βιβλίο διέπεται από λογικές αιτιάσεις και τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι αιχμηρά και απόλυτα «..με Δαίμονα πλάγιαζα, τι περίμενα άγγελο να γεννήσω;» «Όποιος βλέπει το κακό και δεν αντιδρά, δεν είναι φιλήσυχος άνθρωπος, είναι συνένοχος».
Το ύφος έχει επιρροές από παραμυθητικές καταβολές, αρχαία ελληνική μυθολογία και λογοτεχνία του φανταστικού. Επιπροσθέτως, στα σημεία που η ρεαλιστικότητα συμπλέει με τις σκοτεινές αποχρώσεις των χαρακτήρων μας θυμίζει κάπως τους αντίστοιχους ήρωες από το δημοτικό τραγούδι, οι οποίοι βασισμένοι στην ηρωικότητα, μπαινοβγαίνουν με άνεση από το εγκόσμιο στο υπερκόσμιο και αποπνέουν μια ατμόσφαιρα φόβου και δέους που καθηλώνει.
Η ιστορία ξετυλίγεται στις περιοχές του Μεσολογγίου, του Αγρινίου και της Αθήνας, ενώ η τοπιογραφική αναμέτρηση με το κοινωνιολογικό υποκείμενο που ανδρώνεται, συγχρόνως με την υπαρξιακή του διερεύνηση των ορίων, την οποία αντιλαμβάνεται ως προς τη συνάφεια της σχέσης του με τα αγαπώμενα πρόσωπα, είναι διαρκώς παρούσα και επικαθορίζει έναν προδιαγεγραμμένο ρόλο.
Ωστόσο, στιγμές χιούμορ που εμφανίζονται στο βιβλίο αποφορτίζουν την υφέρπουσα ένταση.
Η σάρκα, η αγάπη, η θάλασσα, τα ιδανικά, η αυτοεκπλήρωση του σκοπού της ζωής «καίνε» τους ήρωες, μέχρι να βρουν ή να δημιουργήσουν τη δύναμη να αποτινάξουν τις καθηλώσεις τους και να προχωρήσουν μπροστά, τραυματισμένοι αλλά ξαναγεννημένοι.
Την έκδοση κοσμεί ένα συμβολικό εξώφυλλο, μια σκάλα οδηγεί σε μια πράσινη ελπιδοφόρα διαφυγή και ο τίτλος εν είδει χρησμού, μας παρακινεί με σιγουριά να αντιμετωπίσουμε κατάματα τους προσωπικούς μας φόβους, μετά την ανάγνωσή του, στοχεύοντας κατευθείαν στην καρδιά των ποθούμενων.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.
Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα ΣΤΕΡΕΑ ΝΕΑ~ έντυπη έκδοση."
Η πάλη του καλού με το κακό, του είναι και του φαίνεσθε, του πόθου με την εξιδανικευμένη ρομαντική εκδοχή της αγάπης, η επιθυμία εξερεύνησης πτυχών του εαυτού και του κόσμου, με την ανάγκη του ανήκειν που προαπαιτεί σταθερότητα, είναι οι βασικοί θεματολογικοί άξονες, στους οποίους υφαίνεται η πρωτοπρόσωπη αφήγηση.
Επιτυγχάνεται μια ισορροπία μεταξύ της ονειρικής υποκειμενικής διάστασης και της γρήγορης πλοκής, ενώ η υποπλοκή αποδίδεται με ζωηρές εικόνες, κάνοντάς μας να «βλέπουμε» τους ήρωες και να εμβαθύνουμε στην ψυχολογία τους. Στην πραγματικότητα, η παράδοξη ιστορία που αφηγείται το βιβλίο διέπεται από λογικές αιτιάσεις και τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι αιχμηρά και απόλυτα «..με Δαίμονα πλάγιαζα, τι περίμενα άγγελο να γεννήσω;» «Όποιος βλέπει το κακό και δεν αντιδρά, δεν είναι φιλήσυχος άνθρωπος, είναι συνένοχος».
Το ύφος έχει επιρροές από παραμυθητικές καταβολές, αρχαία ελληνική μυθολογία και λογοτεχνία του φανταστικού. Επιπροσθέτως, στα σημεία που η ρεαλιστικότητα συμπλέει με τις σκοτεινές αποχρώσεις των χαρακτήρων μας θυμίζει κάπως τους αντίστοιχους ήρωες από το δημοτικό τραγούδι, οι οποίοι βασισμένοι στην ηρωικότητα, μπαινοβγαίνουν με άνεση από το εγκόσμιο στο υπερκόσμιο και αποπνέουν μια ατμόσφαιρα φόβου και δέους που καθηλώνει.
Η ιστορία ξετυλίγεται στις περιοχές του Μεσολογγίου, του Αγρινίου και της Αθήνας, ενώ η τοπιογραφική αναμέτρηση με το κοινωνιολογικό υποκείμενο που ανδρώνεται, συγχρόνως με την υπαρξιακή του διερεύνηση των ορίων, την οποία αντιλαμβάνεται ως προς τη συνάφεια της σχέσης του με τα αγαπώμενα πρόσωπα, είναι διαρκώς παρούσα και επικαθορίζει έναν προδιαγεγραμμένο ρόλο.
Ωστόσο, στιγμές χιούμορ που εμφανίζονται στο βιβλίο αποφορτίζουν την υφέρπουσα ένταση.
Η σάρκα, η αγάπη, η θάλασσα, τα ιδανικά, η αυτοεκπλήρωση του σκοπού της ζωής «καίνε» τους ήρωες, μέχρι να βρουν ή να δημιουργήσουν τη δύναμη να αποτινάξουν τις καθηλώσεις τους και να προχωρήσουν μπροστά, τραυματισμένοι αλλά ξαναγεννημένοι.
Την έκδοση κοσμεί ένα συμβολικό εξώφυλλο, μια σκάλα οδηγεί σε μια πράσινη ελπιδοφόρα διαφυγή και ο τίτλος εν είδει χρησμού, μας παρακινεί με σιγουριά να αντιμετωπίσουμε κατάματα τους προσωπικούς μας φόβους, μετά την ανάγνωσή του, στοχεύοντας κατευθείαν στην καρδιά των ποθούμενων.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.
Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα ΣΤΕΡΕΑ ΝΕΑ~ έντυπη έκδοση."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου